HAMLET

Przekład:
JÓZEF PASZKOWSKI
Osoby:
Klaudiusz, król duński	-	Andrzej Zieliński
Hamlet, syn poprzedniego, a synowiec teraźniejszego króla	-	Borys Szyc
Gertruda, królowa duńska, matka Hamleta	-	Katarzyna Dąbrowska
Poloniusz, szambelan	-	Sławomir Orzechowski
Ofelia, córka Poloniusza	-	Kamila Kuboth Natalia Rybicka
Laertes, syn Poloniusza	-	Marcin Januszkiewicz Wojciech Zieliński
Horacy, przyjaciel Hamleta	-	Michał Mikołajczak Wojciech Żołądkowicz
Woltymand	-	Piotr Garlicki
Korneliusz	-	Piotr Bajor
Rozenkranc	-	Grzegorz Daukszewicz
Gildenstern	-	Jakub Kamieński
Ozryk	-	Rafał Zawierucha
Ksiądz	-	Jacek Bursztynowicz
Marcellus	-	Jan Pęczek
Bernardo	-	Dariusz Dobkowski
Francisko	-	Zbigniew Suszyński
Reynaldo, sługa Poloniusza	-	Mateusz Grydlik
Duch ojca Hamleta	-	Janusz Michałowski
Fortynbras	-	Przemysław Kaczyński Antoni Paradowski
Aktor Pierwszy	-	Damian Damięcki
Aktor Król	-	Janusz R. Nowicki
Aktorka-Królowa	-	Agnieszka Suchora
Majtek	-	Zbigniew Suszyński
Grabarz Pierwszy	-	Krzysztof Kowalewski
Grabarz Drugi	-	Leon Charewicz
Dama Dworu	-	Natasza Sierocka
Dworzanin	-	Ireneusz Kocyłak
Pokojowiec	-	Sebastian Świerszcz
Mimowie: Joanna Płóciennik, Grzegorz Byczek, Eliasz Mróz, Michał Niewiadomski Kamil Przystał.
Muzycy: Andrzej Olewiński, Aleksander Wilgos – gitara; Olga Wądołowska, Justyna Pinkwart – flet
Opracowanie tekstu i reżyseria:
MACIEJ ENGLERT
Scenografia:
MARCIN STAJEWSKI
Kostiumy:
ANNA ENGLERT
Muzyka:
ZYGMUNT KONIECZNY
Ruch sceniczny:
JAN PĘCZEK
choreografia scen fechtunkowych:
JANUSZ SIENIAWSKI

„Hamlet”, najbardziej zagadkowa z tragedii Szekspira, wg Eliota - literacki odpowiednik Mony Lisy, daje pole do wielu, często rozbieżnych, interpretacji. Przez 400 lat realizacje sceniczne „Hamleta” modelowano na obraz i podobieństwo kolejnych pokoleń, wyłuskiwano z tego arcydramatu najbardziej palące współczesnych widzów problemy, przymierzano go do najnowszych odkryć psychoanalityków (np. Freuda), czy hamletologów (np. Kotta). Może warto spróbować uwolnić go z narosłych komentarzy , oswobodzić z uzbieranych przez lata etykiet i ze spreparowanych interpretacji ? Przyjrzeć mu się na nowo?

„Szekspir jest tak wielki, że najpewniej nigdy nie zdołamy oddać mu sprawiedliwości. A skoro tak, powinniśmy przynajmniej zmieniać od czasu do czasu sposoby, jakimi wyrządzamy mu krzywdę”

T.S. Eliot